Πώς να επεξεργαστείτε το άχυρο σίτου για την παραγωγή χαρτιού

Στη σύγχρονη παραγωγή χαρτιού, οι πιο χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες είναι τα απορρίμματα χαρτιού και ο παρθένος πολτός, αλλά μερικές φορές τα απορρίμματα χαρτιού και ο παρθένος πολτός δεν είναι διαθέσιμα σε ορισμένες περιοχές, είναι δύσκολο να τα βρεις ή είναι πολύ ακριβά. Σε αυτήν την περίπτωση, ο παραγωγός μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει άχυρο σιταριού ως πρώτη ύλη για την παραγωγή χαρτιού. Το άχυρο σιταριού είναι ένα κοινό υποπροϊόν της γεωργίας, το οποίο είναι εύκολο να το βρεις, άφθονο σε ποσότητα και κοστίζει λιγότερο.

Σε σύγκριση με τις ίνες ξύλου, οι ίνες άχυρου σίτου είναι πιο τραγανές και εύθραυστες, δεν είναι εύκολο να λευκανθούν ως λευκό, επομένως στις περισσότερες περιπτώσεις, το άχυρο σίτου χρησιμοποιείται συχνότερα για την παραγωγή χαρτιού με αυλακώσεις ή κυματοειδούς χαρτιού. Ορισμένα εργοστάσια χαρτιού αναμειγνύουν επίσης πολτό άχυρου σίτου με παρθένο πολτό ή απορρίμματα χαρτιού για να παράγουν χαρτί υγείας ή χαρτί γραφείου χαμηλότερης ποιότητας, αλλά το χαρτί με αυλακώσεις ή το κυματοειδές χαρτί θεωρείται το πιο αγαπημένο προϊόν, επειδή η διαδικασία παραγωγής είναι σημαντικά απλή και το κόστος παραγωγής είναι μικρότερο.

Για την παραγωγή χαρτιού, το άχυρο σίτου πρέπει πρώτα να κοπεί, προτιμάται μήκος 20-40 mm, καθώς είναι πιο εύκολο να μεταφερθεί ή να αναμειχθεί με χημικά μαγειρέματος. Απαιτείται μηχανή κοπής άχυρου σίτου για την εργασία. Αλλά με την αλλαγή της σύγχρονης γεωργικής βιομηχανίας, το σιτάρι συνήθως συλλέγεται με μηχανήματα. Σε αυτήν την περίπτωση, η μηχανή κοπής δεν θεωρείται απαραίτητη. Μετά την κοπή, το άχυρο σίτου θα μεταφερθεί για να αναμειχθεί με χημικά μαγειρέματος. Η διαδικασία μαγειρέματος με καυστική σόδα χρησιμοποιείται συνήθως σε αυτή τη διαδικασία. Για τον περιορισμό του κόστους μαγειρέματος, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί νερό από ασβεστόλιθο. Αφού το άχυρο σίτου αναμειχθεί καλά με τα χημικά μαγειρέματος, θα μεταφερθεί σε σφαιρικό χωνευτήρα ή υπόγεια δεξαμενή μαγειρέματος. Για μαγείρεμα μικρής ποσότητας πρώτων υλών, συνιστάται η υπόγεια δεξαμενή μαγειρέματος, κατασκευαστικές εργασίες πολιτικού μηχανικού, με μικρότερο κόστος, αλλά χαμηλότερη απόδοση. Για μεγαλύτερη παραγωγική ικανότητα, πρέπει να εξεταστεί η χρήση σφαιρικού χωνευτήρα ή συνεχόμενης συσκευής μαγειρέματος. Το πλεονέκτημα είναι η απόδοση μαγειρέματος, αλλά φυσικά και το κόστος του εξοπλισμού θα είναι υψηλό. Η υπόγεια δεξαμενή μαγειρέματος ή ο σφαιρικός χωνευτής συνδέεται με θερμό ατμό, με την αύξηση της θερμοκρασίας στο δοχείο ή τη δεξαμενή και ο συνδυασμός του μαγειρικού παράγοντα, της λιγνίνης και των ινών θα διαχωριστούν μεταξύ τους. Μετά τη διαδικασία μαγειρέματος, το άχυρο σίτου θα εκφορτωθεί από το μαγειρικό δοχείο ή τη δεξαμενή μαγειρέματος σε έναν κάδο εμφύσησης ή δεξαμενή ιζημάτων, έτοιμο για την εξαγωγή ινών. Η συνήθως χρησιμοποιούμενη μηχανή είναι μηχανή λεύκανσης, πλυντήριο υψηλής ταχύτητας πολτού ή εξωθητήρας bivis. Μέχρι τότε οι ίνες αχύρου σίτου θα εξαχθούν πλήρως και, μετά από μια διαδικασία εξευγενισμού και κοσκινίσματος, θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή χαρτιού. Εκτός από την παραγωγή χαρτιού, οι ίνες αχύρου σίτου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη χύτευση ξύλινου δίσκου ή δίσκου αυγών.